9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Hazırlık Ders Kitabı Sayfa 104 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Hazırlık Ders Kitabı Cevapları Sayfa 104
Zayıflamaya karar verdiğinin birinci yıldönümünde, Yusuf, yalnız marul ve hıyar yiyordu. Bu arada tam yirmi dört kilo vermişti.
Yeni bir deneme için hazırdı Yusuf.
Gücü, kuvveti yerindeydi. Özellikle kollarının gücü.
Dilediğince, gerektiğince kanat çırpabiliyordu.
(…)
Son denemesi olağanüstüydü. Ama gene de bir takım eksiklikleri vardı. Örneğin kanat yetmiyor, kuyruk gerekiyordu.
“Büyük yolculuğa” (böyle adlandırıyordu Yusuf girişimini) çıkmak ve bu kez tam başarılı olmak için kanat iskeletini “dur-alüminyum” dan, gergilerini ise dralondan yapmak gerekiyordu.
Ayrıca, bu iş için, Yusuf’un özel bir giysisi olmalıydı. (Bu, daha çok eşi Ayşe Hanım’ın düşüncesiydi.)
Yusuf, yirmi yıl boyunca, özel ya da tüzel kişilerden bir tek kuruş yardım istememişti. Gene (utku günü için) yardım dilenmek niyetinde değildi. Başı dik, onurlu bir Türk’tü Yusuf.
Ne var ki, “dur-alüminyum” ve dralon için elinde yeterince para kalmamıştı.
Kara kara düşünürken, Ayşe Hanım yanına yaklaşıp, kolundan çıkardığı altın bileziklerle bir beşibiryerdeyi Yusuf’un önüne serdi: “Umarım bunlar işini görür.”
Yusuf, eşine inanan, ona güvenen bu tombul kadına (Yusuf’un perhiz süresince, onun yemediklerini, yemek zorunda kalmıştı Ayşe Hanım) baktı.
Birbirlerini seven, birbirine güvenen insanların mutluluğuyla kucaklaştılar.
Yusuf, köyden kente inip, Kapalıçarşıda, bilezikleri ve beşibiryerdeyi paraya çevirdiğinde (Ey kör talih!) gördü ki, elindeki para ancak kanatlarına yetiyor, giysileri için elinde bir şey kalmıyor.
Bunu da Ayşe Hanım çözümledi.
Sümerbank’tan dört metre kaput bezi aldı. Kaput bezini yirmi dört saat kireçkaymağına yatırdı. Çıkardığında, o sarımsı kaputbezi bembeyaz olmuştu. Kolalandıktan sonra uzaktan görenler İrlanda keteni bile sanabilirlerdi. Kireç- kaymağında aklaşmış bu kaputbezinden bir pilot tulumu biçti Ayşe Hanım.
Singer’inde dikti. Tam göğsüne, kumaş boyasıyla bir Türk bayrağı çizip boyadı.
Her şey tastamamdı.
Yusuf’un yirmi yıl süren tutkusu, artık utkuya dönüşecekti.
Yusuf’un kanatları hazırdı.
Yusuf’un giysileri hazırdı.
Yusuf’un uçacağı tepe hazırdı.
Artık herkese haber verebilirlerdi.
Gazetelere, radyoya, televizyona haber salındı. (Tüm bu PR işlerini Ayşe Hanım üstlenmişti.)
Uçuş günü, yerli, yabancı; sözlü, yazılı ve görüntülü basın mensupları uçuş yerine geldiler.
Kiminin elinde bir mikrofon, kiminin elinde bir fotoğraf aygıtı, kiminde de kamera vardı.
Yusuf uçuştan önce kısa bir konuşma yaptı:
“İnsanoğlunun uçma istemi, onun en eski tutkularından biridir, dedi. Uçakla, balonla, helikopterle uçarak bu tutkusunu bir anlamda gidermiştir. Ama aslolan, insanın, kendi kendine, bir kuş gibi uçmasıdır. Birazdan, buna tanık olacaksınız. Bu arada şunu da belirteyim ki, bu konuda bir tek yardımcım, bir tek desteğim oldu, o da sayın ve sevgili eşimdir.”
Basın mensuplarının ısrarı üzerine, kırk yedi kiloluk Yusuf ile yetmiş dört kiloluk Ayşe Hanım, el ele vererek foto ve televizyon kameralarına poz verdiler.
Yerli basından biri: “Ne kadar uçabileceğinizi umut ediyordunuz?” diye bir soru yöneltti Yusuf’a.
Yusuf, “Uçabildiğimce” diye yanıtladı bu soruyu.
Dış basından biri: “Başarırsanız, gelecek seçimlerde aday olmayı düşünüyor musunuz?” diye ilgisiz bir soru sordu.
- Cevap:
9. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Hazırlık Ders Kitabı Sayfa 104 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
