9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 79 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 79
Aşağıdaki metni okuyunuz. Soruları cevaplayınız.
ZEMBEREK
Sınıfı geçme ümitlerimin birer birer kırıldığı, içime inkisar ve dert çöktüğü, hiç anlamadığım hendese derslerinde bile ona saati, ötekiler gibi, sormadım. Tembellerin bile bu derste kafaları işler ve saati soranlar azalırdı. Sınıfta hemen hemen yalnız ben, buharlaşan, ağdalaşan kafamla uyuklardım.
Gene bir hendese dersindeydik. Uzun zaman, davaları teşkil eden unsurlardan hangisinin hangisinden ve ne yüzden davacı olduğunu düşündüm! Nihayet bulamayınca yavaşça arkadaşıma sokuldum.
Güneş yanığı yüzünde zekâ ve süratli bir şey vardı. Omzumla, adeta kazara gibi, kendisine dokundum. Döndü. Yüzüme tebessümle baktı. Gözlerinde tahtadaki davanın zaviyelerinin birbirine müsavatı:
– İşte, dedi, şu müsellesin hariçteki zaviyesi, öteki müsellesin iki zaviyesine müsavi. Çünkü, dedi ve durakladı.
Sonra beni hiç kırmayan ve mütalaalarda bana zorla hendese öğreten bu çocuk:
– Sana bunu sonra anlatırım, şimdi bakalım saate, dedi.
Kalın ve uzun parmakları yeleğinin cebinden saati garip bir alışkanlıkla çıkardı. Mahzun gözleri, mahzun edici ve aynı zamanda güldürücü bir sevki tabii ile saatin kadranı üzerine düştü. Oraya uzun müddet yapışıp kaldılar. Hala davayı halletmeye çalıştığı anlaşılıyordu
Ben sabırsızlanıyordum. Hoca ona ve bana bakıyordu, içleri mazlum renklerle dolu, gözlerini benden yana birdenbire çevirdi:
– Kurmamışım galiba, dedi, saat işlemiyor.
Kurmaya çalıştı. Fakat zemberek o kurdukça boşanıyordu. Mahzun mahzun:
– Zembereği kırılmış, dedi.
Ben aldırış etmedim ve o gün ilk defa olarak bir hendese dersini hocadan dinledim. Hoşuma gitti.
(…)
Hendeseden sonraki ruhiyat dersiydi.
(…)
Arkadaşıma saati soranlar çoğalmış, yakın ve uzaktan fısıltılar geliyordu. O, işitilir işitilmez bir sesle: “Zembereği kırıldı.” diyordu. Ta en arka sırada, derslerde nadiren gözüken bir nehari talebe yalnız başına otururdu. Belki aynı yaşta olan bu çocuk, insana şimdiden kocaman bir adam tesiri veriyordu.
(…)
Konuşuşu bir mahalle kahvesinin bize yabancı insanlarını hatırlatıyor; üzerinde sokak, bir kötü sokak havası esiyordu. Birdenbire gür, sevimsiz, heyecanını zapt edememiş bir sesle haykırdı:
– Yahu Celil! Kaç dakika var, Allah aşkına?..
Arkadaşım kıpkırmızı olmuştu. İstikrah, hiddet ve teessür dolu bir yüzle arkaya döndü. Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı. Eminim ki, hoca bıraksa bu karıncaya dokunmayan çocuk, o koca adamın oracıkta pestilini çıkaracaktı. Muallim daha fazla dayanamadı. Yüzü sapsarı, fakat nazik:
– Celil Efendi, yavrum, lütfen saate bakar mısınız? Ben de bu sınıftan çıkıp gitmeme ne kadar kaldığını öğrenmek istiyorum, dedi.
Celil mahcup ayağa kalktı:
– Efendim, dedi. Saatimin zembereği kırılmış.
Arka taraftan bir müddet ses çıkmadı. Sonra mühim bir şey bulmuş bir insan sesi:
– Yuuu!.. Zembereği kırılmış!.. Vay Zemberek Celil vay!.. Zemberek! Zemberek!
Arkadan ve önden birkaç kişi:
– Zemberek! Zemberek! diye bağrıştılar.
Bu zemberek isminin dersten çıktıktan sonra bu kadar yayılacağım ne ben ne de arkadaşım tahmin edememiştik.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 79 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
