10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 21 Cevapları Meb Yayınları‘na ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Cevapları Sayfa 21
Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız. (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)
Şiirimiz Üstüne
Şiirimizi, eski şiirimizi kendimiz de okumalı, çocuklarımıza da okutmalıyız. Dilimizi gerçekten öğrenmenin, tadına erip onunla güzel şekiller kurmak gücünü edinmenin başka yolu yoktur. Edebiyat-ı Cedideden beri, belki de tâ Tanzimat’tan beri Türk yazarlarının çoğu Türk dilini beğenmez, ille değişsin de Firenkçeye benzesin isterler; en özenerek yazdıklarında bile başka bir dilden çevrilmiş sandıracak bir hava, Karacaoğlan’la birlikte: Dilleri var, bizim dile benzemez dedirtecek bir yabancılık kokusu duyulur. Şaşılmaz öyle olmasına: Avrupa’dan gelen kitapları oku- masak olmazdı: onlar bize kafamız için gerekli bir azık getiriyorlardı. Ama divanları kapatmış olmak yüzünden Edebiyat-ı Cedideciler, Avrupa’dan aldıklarını da iyice söyleyemediler, düşüncelerinin, duygularının geleceğe kalmasını sağlayamadılar. Bu yüzden onların yazıları bize en eskiden bile daha eski gözüküyor: Fuzuli’nin, Baki’nin, Nedim’in kasidelerinde, gazellerinde öyle bir tazelik, öyle bir yenilik vardır ki Tevfik Fikret’in şiirlerinde de Halit Ziya Uşaklıgil’in nesrinde de bulamazsınız, Fuzuli, Baki, Nedim o tazeliği, o yeniliği Türk dilini sevmiş, saymış olmalarına borçludurlar. Biz de onların şiirlerini okuyup, çocuklarımıza okutup, o sevgiyi, o saygıyı edinmeliyiz.
Divan şiiri millî değilmiş de halk şiiri, saz şairlerimizin koşmaları millî imiş; onun için divanları kapatıp yalnız cönkleri okumalı, ağızlarda dolaşan türküleri toplayıp öğrenmeli imişiz… Bu tatsız şaka biraz uzun sürdü. Halk şiirimizin güzelliklerini bilmez, anlamaz değilim; Köroğlu’nun, Karacaoğ- lan’ın diye anılan birkaç koşma, semai vardır ki en güzel gazellerimizin yanına konabilir. Ama onlar azdır. Divan şairlerimizin yazdıkları da bizim baba mirasımızdır, onları hor görmeye de, yabancı saymaya da hakkımız yoktur.
Saz şairlerimizin şiirlerini okumalıyız, ama Divan şiirini de bırakamayız. Bize dilimizi asıl onlar öğretecek, tadına asıl onlar erdirecektir. Fuzuli’nin gazellerini okurken, Baki’nin gazellerini okurken o Arapça, Farsça sözlerin altında Türkçenin tatlı sesini duymuyor musunuz? Suçu onlarda değil, kendinizde arayın. Karacaoğlan’a bayılırım, ama Nedim’i, Galip’i okurken de kelimeleri her zaman anlamasam dahi, gene benim dilim olduğunu seziyorum, gene kendi dilimi duyduğum için yüreğim çarpıyor. Divan şairlerimizin, Arapçadan, Farsçadan aldıkları sözler, onların dillerini Türkçe olmaktan çıkarmamıştır. O sözler birer yabancıdır; ama salınıp gezdikleri bahçenin toprağı buram buram Türkçe kokar, Türk kokar.
Nurullah Ataç, Şiirimiz Üstüne
1. Dilimizi sevmek sözünden ne anlıyorsunuz? Açıklayınız.
- Cevap: Olası Cevap: Ana dilimiz kendimizi ifade etmede birincil önemdedir. Dilimizi gerçek anlamda öğrenmek, onu okuyup yazarak ve yansıtarak olur. Başka dilleri öğrenerek başka dillerin kelimelerini ve kurallarını uygulamaya çalışmak, dilimizin güzelliğini ve derinliğini bozar, özenti ve anlaşılmaz bir hâle sokarız dili. Kendi aramızda da dilimizi anlamamaya, konuştuklarımıza yabancılaşmaya başlarız. Dilimizi kullanırken başka dillere özenmemek, bol bol kitap okuyarak ifade olanaklarımızı geliştirmek, yabancı sözcüklerin yerine Türkçe karşılıklarını kullanmaya dikkat etmek gibi hassasiyetler geliştirerek dilimizi sevdiğimizi göstermiş oluruz.
10. Sınıf Meb Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Beceri Temelli Etkinlik Kitabı Sayfa 21 Cevabı ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
